Metoda opcji na akcje

Korzyści i wartość opcji na akcje Jest to często pomijana prawda, ale zdolność inwestorów do dokładnego sprawdzenia, co dzieje się w firmie i porównywania firm w oparciu o te same wskaźniki, jest jedną z najważniejszych części inwestowanie. Debata na temat rozliczania opcji na akcje dla pracowników i kadry kierowniczej była dyskutowana w mediach, na posiedzeniach zarządu firmy, a nawet w Kongresie USA. Po wielu latach sprzeczek Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej. lub FASB, wydał Oświadczenie FAS 123 (R). która wzywa do obowiązkowego wydawania opcji na akcje począwszy od pierwszego kwartału fiskalnego po 15 czerwca 2005 r. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zagrożenia Backdating opcji, Prawdziwy koszt opcji na akcje i Nowe podejście do kompensaty kapitałowej.) Inwestorzy trzeba dowiedzieć się, w jaki sposób zidentyfikować, które firmy będą najbardziej dotknięte - nie tylko w formie krótkoterminowych korekt zysków, czy GAAP versus proforma - ale także poprzez długofalowe zmiany metod wynagradzania i skutków, jakie rezolucja będzie miała dla wiele firm długoterminowych strategii przyciągania talentów i motywowania pracowników. (Aby uzyskać informacje na ten temat, patrz Understanding Pro-Forma Earnings.) Krótka historia opcji na akcje jako rekompensata Praktyka wydawania opcji na akcje pracownikom firmy ma wiele lat. W 1972 r. Rada ds. Zasad rachunkowości (APB) wydała opinię nr 25, w której wezwała przedsiębiorstwa do stosowania metody wartości własnej do wyceny opcji na akcje przyznawanych pracownikom spółki. Zgodnie z ówczesnymi metodami wartości wewnętrznej, firmy mogły emitować opcje na akcje w gotówce bez rejestrowania jakichkolwiek wydatków na swoich sprawozdaniach z dochodu. ponieważ uznano, że opcje nie mają początkowej wartości wewnętrznej. (W tym przypadku wartość wewnętrzna jest definiowana jako różnica między ceną dotacji a ceną rynkową akcji, która w momencie przyznania byłaby równa). Tak więc, chociaż praktyka polegająca na nie rejestrowaniu jakichkolwiek kosztów opcji na akcje rozpoczęła się dawno temu, rozdawana liczba była tak mała, że ​​wielu ludzi zignorowało to. Szybkie przejście do 1993 r. Sekcja 162m Kodeksu Podatkowego została napisana i skutecznie ogranicza wysokość rekompensat korporacyjnych w gotówce do 1 miliona rocznie. W tym momencie wykorzystanie opcji na akcje jako formy rekompensaty naprawdę zaczyna startować. Wraz z tym wzrostem przyznawania opcji jest szalejący rynek hossy, w szczególności w akcje związane z technologią, które korzystają z innowacji i zwiększonego popytu inwestorów. Wkrótce nie tylko najlepsi dyrektorzy otrzymywali opcje na akcje, ale także szeregowi pracownicy. Opcja na akcje przeszła ze stanowiska dyrektora wykonawczego do pełnej przewagi konkurencyjnej dla firm pragnących przyciągnąć i zmotywować największych talentów, zwłaszcza młodych talentów, którzy nie mieli nic przeciwko otrzymaniu kilku opcji pełnych szans (w istocie, biletów na loterię). dodatkowej gotówki pochodzą z wypłaty. Ale dzięki dynamicznie rozwijającej się giełdzie. zamiast loterii opcje przyznane pracownikom były równie dobre jak złoto. Zapewniło to kluczową przewagę strategiczną mniejszym firmom z płytszymi kieszeniami, którzy mogliby zaoszczędzić pieniądze i po prostu wydawać coraz więcej opcji, nie notując jednocześnie ani grosza transakcji jako wydatku. Warren Buffet postulował stan rzeczy w liście z 1998 r. Do akcjonariuszy: mimo że opcje, o ile są właściwie skonstruowane, mogą być odpowiednim, a nawet idealnym sposobem na rekompensowanie i motywowanie menedżerów wyższego szczebla, są one często szalenie kapryśne w dystrybucji nagród. , nieefektywne jako motywatory i niesłychanie kosztowne dla akcjonariuszy. Jego czas wyceny Mimo dobrej passy loteria ostatecznie się zakończyła - i nagle. Bańka napędzana technologią na giełdzie pękła, a miliony opcji, które kiedyś były zyskowne, stały się bezwartościowe lub pod wodą. Skandale korporacyjne zdominowały media, jak przytłaczająca chciwość w firmach takich jak Enron. Worldcom i Tyco wzmocniły potrzebę inwestorów i organów regulacyjnych do przejęcia kontroli nad prawidłową rachunkowością i sprawozdawczością. (Aby dowiedzieć się więcej o tych wydarzeniach, zobacz Największe oszustwa giełdowe w historii.) Na pewno w FASB, głównym organie regulacyjnym amerykańskich standardów rachunkowości, nie zapomnieli, że opcje na akcje to wydatek zarówno spółki, jak i akcjonariusze. Jakie są koszty Koszty, jakie opcje na akcje mogą stanowić dla akcjonariuszy, są przedmiotem wielu dyskusji. Według FASB nie jest wymuszana na firmach żadna konkretna metoda wyceny opcji, przede wszystkim dlatego, że nie ustalono najlepszej metody. Opcje na akcje przyznawane pracownikom różnią się znacząco od tych sprzedawanych na giełdach, takich jak okresy nabywania uprawnień i brak możliwości przenoszenia (tylko pracownik może z nich korzystać). W swoim oświadczeniu wraz z rezolucją, FASB pozwoli na dowolną metodę wyceny, o ile zawiera kluczowe zmienne składające się na najczęściej stosowane metody, takie jak czarne zasłony i dwumian. Kluczowymi zmiennymi są: Bezzwrotna stopa zwrotu (zwykle stosuje się tu trzy - lub sześciomiesięczny kurs t-bill). Oczekiwana stopa dywidendy dla zabezpieczenia (firmy). Implikowana lub oczekiwana zmienność podstawowych zabezpieczeń w okresie obowiązywania opcji. Cena wykonania opcji. Oczekiwany termin lub czas trwania opcji. Korporacje mogą korzystać z własnego uznania przy wyborze modelu wyceny, ale muszą również zostać uzgodnione przez swoich audytorów. Nadal mogą jednak wystąpić zaskakująco duże różnice w wycenie końcowej w zależności od zastosowanej metody i założeń, w szczególności założeń dotyczących zmienności. Ponieważ zarówno firmy, jak i inwestorzy wkraczają na nowe terytorium, wyceny i metody z czasem ulegają zmianie. Wiadomo już, co już się stało, i to jest, że wiele firm zredukowało, dostosowało lub całkowicie wyeliminowało istniejące programy opcji na akcje. W obliczu konieczności uwzględnienia szacowanych kosztów w momencie przyznania, wiele firm zdecydowało się na szybkie zmiany. Rozważmy następującą statystykę: Granty opcji na akcje przyznane przez firmy SampP 500 spadły z 7,1 miliarda w 2001 r. Do zaledwie 4 miliardów w 2004 r., Co stanowi spadek o ponad 40 w ciągu zaledwie trzech lat. Poniższy wykres podkreśla ten trend. Rodzaj podatku nakładanego na zyski kapitałowe poniesione przez osoby fizyczne i przedsiębiorstwa. Zyski kapitałowe to zyski, które inwestor. Zamówienie zakupu papieru wartościowego poniżej określonej ceny. Zlecenie z limitem zakupów pozwala określić handlowców i inwestorów. Reguła Internal Revenue Service (IRS), która pozwala na wypłacanie bez kary z konta IRA. Reguła tego wymaga. Pierwsza sprzedaż akcji przez prywatną firmę do publicznej wiadomości. IPO są często emitowane przez mniejsze, młodsze firmy poszukujące. Wskaźnik zadłużenia to wskaźnik zadłużenia stosowany do pomiaru dźwigni finansowej przedsiębiorstwa lub wskaźnika zadłużenia używanego do mierzenia jednostki. Rodzaj struktury wynagrodzeń, z której korzystają zazwyczaj zarządzający funduszami hedgingowymi, w której część wynagrodzenia jest oparta na wynikach. Podstawy: Ćwiczenie Sprawdź plan akcji firmy dotyczący dozwolonych metod i procedur. Gdy powiadomisz o wypłatach zgodnie z wymogami planu akcji, jest mało prawdopodobne, że będziesz mógł zmienić decyzję o wykonaniu lub metodę wykonania, przynajmniej dla celów podatkowych. Ilustruje to przypadek Waltera przeciwko komisarzowi. decyzja podjęta przez amerykański sąd podatkowy (Nota prawna 2007-2, 3 stycznia 2007 r.). Pracownik próbował zmienić swoje oryginalne instrukcje ćwiczeń ze sprzedaży w tym samym dniu w kasę oszczędnościową. Sąd podatkowy nie dopuścił go, uznając, że posiada faktyczną własność zasobów, gdy początkowo korzystał z opcji zgodnie z warunkami zawartymi w jego planie akcji. Uwaga: Firmy bardzo ściśle przestrzegają zasad i terminów wykonywania ćwiczeń. Zobacz na przykład Deal v. Consumer Programs, Inc. sprawa dotycząca wygasłych opcji na akcje, o której zadecydował w 2006 r. 8. Okręgowy Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych. Sąd orzekł, że samo złożenie pisemnego zawiadomienia o wykonaniu opcji na akcje może być niewystarczające, jeżeli umowa o udzielenie dotacji stanowi, że do zawiadomienia należy dołączyć pełną zapłatę ceny zakupu akcji. Pomysły na planowanie finansowe związane z metodami i harmonogramem ćwiczeń opcjonalnych można znaleźć w często zadawanych pytaniach w sekcji Planowanie finansowe: strategie. Metoda skarbu skarbowego. Co to jest metoda skarbu. Metoda skarbu jest podejściem stosowanym przez firmy do obliczenia kwoty nowej akcje, które mogą być potencjalnie tworzone przez niewykorzystane warranty i opcje pieniężne. Dodatkowe akcje uzyskane z metody akcji własnych uwzględnia się w wyliczeniu rozwodnionego zysku na akcję (EPS). Ta metoda zakłada, że ​​wpływy, które firma otrzymuje z opcji opcji pieniężnej, są używane do wykupu zwykłych udziałów na rynku. PRZERWA W DRODZE Metoda zapasów skarbu Metoda zapasów skarbu mówi, że podstawowa liczba akcji użyta do obliczenia EPS spółki musi zostać zwiększona w wyniku opcyjnych opcji i warrantów, które uprawniają ich posiadaczy do zakupu akcji zwykłych po cenie wykonania poniżej obecnej ceny rynkowej. Aby zachować zgodność z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP), metoda akcji własnych musi być stosowana przez spółkę przy obliczaniu rozwodnionego EPS. W metodzie tej zakłada się, że opcje i warranty są wykonywane na początku okresu sprawozdawczego, a spółka wykorzystuje dochody z działalności w celu zakupu akcji zwykłych po średniej cenie rynkowej w danym okresie. Kwotę dodatkowych akcji, które należy doliczyć do podstawowej liczby akcji, oblicza się jako różnicę między zakładaną liczbą akcji z opcji i warrantów, a liczbą akcji, które można było kupić na wolnym rynku. Przykład metody zapasów skarbu Rozważmy spółkę, która zgłasza 100 000 podstawowych akcji, 500 000 zysku netto za ubiegły rok oraz 10 000 opcji i warrantów na gotówkę, przy średniej cenie wykonania 50. Średnia cena rynkowa za ostatni rok rok wynosił 100 lat. Przy podstawowym udziale 100 000 akcji zwykłych podstawowy EPS EPS wynosi 5, obliczony jako przychód netto w wysokości 500 000 podzielony przez 100 000 akcji. Jednak liczba ta pomija fakt, że 10 000 akcji może zostać natychmiast wydanych w wyniku wykonania opcyjnych opcji i warrantów. Zgodnie z metodą akcji własnych, spółka otrzyma 500 000 USD z wpływów z realizacji, liczonych jako 10 000 opcji i warrantów pomnożonych przez średnią cenę wykonania 50, które może wykorzystać do wykupu 5 000 akcji zwykłych na wolnym rynku przy średniej cenie akcji wynoszącej 100. Dodatkowe 5000 akcji, które stanowią różnicę pomiędzy 10 000 zakładanych wyemitowanych akcji i 5000 nabytych akcji, stanowią nowe wyemitowane akcje netto w wyniku realizacji potencjalnych opcji i warrantów. Rozwodniona liczba akcji wynosi 105 000, co stanowi 100 000 podstawowych akcji i 5 000 dodatkowych udziałów. Rozwodniony EPS jest wówczas równy 4,76, co daje 500 000 zysku netto podzielonego przez 105 000 rozwodnionych akcji. Metoda biznesowych wartości godziwej Opcje giełdowe Zmienność rynku akcji powoduje zmianę wartości opcji na akcje. Opcje na akcje to instrumenty finansowe, które dają właścicielom prawo do kupna lub sprzedaży akcji w magazynie po ustalonej cenie w określonym czasie. Inwestorzy wykorzystują opcje na akcje jako narzędzie do spekulacji na temat zmian cen aktywów lub instrumentów finansowych. Firmy wykorzystują również opcje na akcje w swoich zasobach jako zachętę dla wartościowych pracowników. Zakłada się, że udział własnościowy w spółce zwiększy produktywność pracowników. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej i Internal Revenue Service wymaga, aby spółki publiczne stosowały metodę wartości godziwej przy szacowaniu wartości opcji na akcje. Trudność Obliczanie wartości opcji na akcje, zanim zostanie ona wykorzystana do kupna lub sprzedaży akcji, jest trudne, ponieważ nie jest możliwe ustalenie, jaka będzie wartość rynkowa akcji, kiedy opcja zostanie ostatecznie zrealizowana. Jest to tak trudne, że Robert C. Merton i Myron S. Scholes otrzymali w 1997 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za ich pracę nad stworzeniem metody obliczania wartości godziwej opcji na akcje: metoda Blacka-Scholesa. Ich badania zostały wykorzystane jako podstawa do wyceny wielu instrumentów finansowych i zapewnienia bardziej efektywnego zarządzania ryzykiem. Istnieje kilka sposobów szacowania wartości godziwej opcji na akcje. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej wymaga, aby spółki publiczne wybierały metodę, którą chcą zastosować do obliczenia wartości godziwej opcji na akcje. Jednak firmy niepubliczne mogą wybrać metodę wewnętrzną, która po prostu odejmuje cenę opcji na akcje za bieżącą cenę rynkową. Na przykład, jeśli masz opcję kupna akcji o wartości 100 na poziomie 80, wartość wewnętrzna wynosi 20. Metoda Blacka-Scholesa Metoda Blacka-Scholesa rozwiązuje problem niepewności w zakresie opcji cenowych poprzez przypisanie im stałej stopy dywidendy, ryzyka stawka bezpłatna i stała zmienność w czasie. Ta metoda została opracowana dla opcji na rynkach europejskich, na których nie można ich zrealizować - sprzedać lub kupić - do czasu wygaśnięcia opcji. Jednak w Stanach Zjednoczonych, gdzie większość opcji na akcje jest przedmiotem obrotu, opcje na akcje mogą być wykonywane w dowolnym momencie. Nie trzeba dodawać, że metoda Blacka-Scholesa dostarcza tylko przybliżoną ocenę wartości opcji na akcje - oszacowanie, które może być szczególnie niewiarygodne w okresach dużej zmienności rynku. Model kratowy Model kratowy do szacowania wartości godziwej opcji na akcje tworzy szereg scenariuszy, w których opcje mają różne ceny. Każda cena działa jak gałęzie na drzewie, które pochodzą ze wspólnego drzewa i z którego można tworzyć nowe scenariusze. Następnie model może zastosować różne założenia, takie jak zachowanie pracowników i zmienność zapasów, w celu stworzenia potencjalnej wartości rynkowej dla każdej potencjalnej ceny. Model ten uwzględnia również możliwość skorzystania przez inwestorów z opcji przed datą wygaśnięcia, co czyni ją bardziej odpowiednią dla opcji na akcje sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych. Metoda symulacji Monte Carlo Metoda symulacji Monte Carlo jest najbardziej złożonym i kompleksowym sposobem szacowania wartości opcji na akcje. Podobnie jak w przypadku metody sieciowania, symuluje ona wiele wyników, a następnie uśrednia wartość zapasów w tych scenariuszach w celu ustalenia ich wartości godziwej. Jednak symulacja Monte Carlo nie jest ograniczona liczbą założeń, które można wbudować w symulację. To sprawia, że ​​system ten jest najbardziej dokładny i wyczerpujący, ale także najdroższy i czasochłonny. Więcej artykułów Jak obliczyć odpowiedzialność za koszty wynagrodzeń w magazynie Motywacyjne opcje na akcje IRS Różnica między wartością rynkową a wartością wewnętrzną Opcje zakupu fotografii pracowniczej Zobacz także lokalny amerykański am World Sport biznesowy Rozrywka Lifestyle Jobs Cars Nieruchomości Zareklamuj się u nas Kup reklamy dla stron internetowych, mediów społecznościowych i wydrukuj za pośrednictwem Hearst Media Services Umieść ogłoszenie w gazecie lub w Internecie Umieść reklamę w specjalnej sekcji, takiej jak cotygodniowa lub sąsiedzka publikacja Usługi subskrybentów Kontakt z nami Editions amp Aplikacje Follow Chron copy Copyright 2017 Hearst Newspapers, LLC